perth
Door: ben en kim
Blijf op de hoogte en volg kim en benjamin
25 Juni 2008 | Australië, Perth
hallo lieve mensen
sorry dat het zolang heeft geduurd maar we hebben weer een hoop beleefd.
We waren in het vorige verhaal in Kununnura.
We zijn na Kununnura verder gereden naar Winjana gorge dat is een nationalpark.
Bij het begin van de weg stond aangegeven dat elke auto daar kon komen,dus wij op weg naar het nationalpark wat nog 150 km was op alleen onvergarde weg.
Wij rijden en rijden en dachten naar 5 min,wat doen we rijden we verder of gaan we terug want het was echt off road en niet echt voor elke auto.
Maarja we hadden besloten om verder te rijden na 80 km kwamen we aan bij Tunnel creek dat is een grot.
We hadden niet zo heel veel tijd meer om de tunnel in te gaan want het begon ook al bijna donker te worden en we moesten nog een heel stuk om bij het nationalpark aan te komen.
De grot was verder erg mooi,en er was veel water in de grot,maar het gene was dat we erdoor heen moesten en we wisten dat daar krokodillen zwommen,maar gelukkig de zoetwaterkrokodillen die zijn niet zo gevaarlijk,die zijn te klein om ons op te eten.
Na de grot zijn we verder gereden en hebben we een jump gemaakt met de auto en door een aantal riviertjes moeten rijden,het was achteraf echt niet te doen met onze auto maarja na een lange tijd waren we eindelijk aangekomen in het nationalpark.
De volgende dag we hadden een mooie wandeling gemaakt door het nationalpark en het was zeker de moeite waard.
We hebben de zoetwaterkrokodillen gezien van heel dicht bij we raakten ze nog net niet aan,was erg cool.
Na het nationalpark zijn we doorgereden naar Derby een heel schatig plaatsje.
We zijn daar naar een Boab tree geweest waar vroeger mensen gevangen werden gehouden in een boom(onwaarscheinelijk)maar toch echt waar.
Nadat we daar 2 nachten hadden geslapen zijn we doorgereden naar Broome een grotere stad Joepie!!
Broome is een stad waar alle backpackers gaan werken,behalve wij want we hadden het geld nog niet nodig we hebben nog genoeg.
Na een paar dagen in Broome zijn geweest zijn we doorgereden naar Port Hedland wat ook een groote stad is alleen echt de saaiste stad wat we tot nu gezien hebben.
Er is hellemaal niks dus zijn we snel verder gereden op weg naar het Nationalpark Karajini.
Dat moest het mooiste nationalpark zijn van Australie.
We moesten alleen nog ergens onderweg voor het nationalpark slapen omdat het al laat was.
We zijn toen bij een camping gaan slapen wat ook off road lag waar heel oude mensen werkte en wat echt een boeren camping was(echt super schattig),we mochten daar ook zelf weten waar je wou gaan staan en het was super goedkoop.
Wat ook het leuke van die camping was dat er een red rock in de buurt was wat zeker de moeite waard moest zijn om naar toe te gaan,omdat er ook aborigenals tkeningen op stonden.
We wouden weg rijden en toen wou de motor niet meer starten.
Oke en nu we hebben na een lange tijd het probleem gevonden en gingen met 2 oudere mensen die we ontmoet hadden op weg naar de red rock.
De mensen waar we mee gingen hadden 4wd dus stel onze auto komt vast te zitten in het zand kunnen we eruit getrokken worden.
Opweg zagen we een bosbrand,wat alleen het enge was dat we er vlak langs moesten(wat ik Kim best eng vond want op een gegeven moment stonden we bijna vast met de auto in het zand naast het vuur)maar gelukkig heeft ben een slipcursus gehad een weet daar prima mee om te gaan.
Eenmaal aangekomen bij de rock het was echt schitterend.
We zijn er op geklommen en het was zo mooi het leek wel de leeuwenkoning.
Zo mooie vallei en dan dat vuur in de verte was echt te mooi voor woorden.
De aboriganls tekeningen waren ook erg bijzonder om te zien.
We wisten alleen dat we natuurlijk nog terug moesten naar da camping en wat richting het vuur was,wat al weer hellemaal uitgebrijd was.(we waren wel blij dat we met die 2 oudere mensen waren)
De terug weg hebben we nog een tijd moeten wachten tot de brand een beetje gedoofd was,want we konen er niet doorheen natuurlijk.
Wat alleen ook minder was,was dat onze auto oververhit raakte,en dat kon niets goeds betekenen.
eenmaal terug op de camping,hoorde dat iedereen zich zo'n zorgen aan het maken was(het zag er ook zo eng uit vanaf de camping,het vuur)en als we terug keken dachten we ook echt zijn we daar doorheen gegaan(wel een gave herinnering!)
De volgende ochtend onze auto wou niet meer starten.
Gelukkig helpt iedereen je hier dat is zo leuk.
We hebben vanalles geprobeerd en kwamen er na een tijd achter dat onze waterpomp gebroken was.
Dus ja en nu,we waren daar in het middle of no were maar gelukkig was er iemand op de camping die terug ging naar een grootte stad en ons kon slepen.
We hebben alles ingepakt en zijn terug gesleept naar een grootte stad,en je raad het niet maar dat was die saaie stad Port Hedlend.
We wouden onze auto gelijk laten repareren,maar dat kon niet,want het was een feest dag daar en alles was die dag gesloten.
We zijn de volgende dag er naar toe gegaan en hebben gevraagd wat het ging kosten, en het zou zo rond de 500 dollar gaan kosten (300 euro)en we mosten dan nog 4 dagen wachten in deze stad tot de auto gemaakt kon worden.
We hebben op de camping waar we stond hele gezellige Duitsers ontmoet die ons overal naar toe brachten en op haalde,erg lief!!.
Wat ook wel komisch is dat we een nacht lagen te slapen en er bij kim een piercing in haar oor is gevallen, die op een of ander manier gebroken was.
We moesten de volgende ochtend gelijk naar de dokter om hem eruit te halen maar we hadden natuurlijk geen auto,en die Duitsers waren aan het werk dus die konden we ook niet bellen.
We zijn naar de camping meneer gegaan en die heeft ons gebracht naar de doktor.
Eenmaal bij de dokter zij de doktor,hoe doe je dat nou weer? eh geen idee het is snachts in me oor gevallen.
Gelukkig zat hij niet zo heel diep en was hij er naar 10 min. proeten uit.
Deze dag,we konden onze auto eindelijk laten repareren,dezelfde dag konden we hem nog ophalen,en kregen we te horen dat er og meer problemen met de auto waren maar dat we het nog we zouden redden tot perth.
De reden is dat we het in Perth moeten maken omdat het in deze stad heeeel duur is om te laten maken.
Jammer genoeg moet ik me verhaal nu even eindigen en de rest,wat nog heel veel is later verder vertellen
Een ding onze auto heeft nog heel veel problemen gehad en we hebben een nieuwe auto moeten kopen en onze auto voor 600 dollar moeten verkopen.
Er waren zoveel problemen dat zou veel mee geld kosten om het te laten maken,dus konden we beter een nieuwe kopen.
Hopelijk is deze beter!!
Verder moeten we nu gaan werken door al de problemen van de auto wat heel veel geld heeft gekost.
We gaan bomen planten op een boerderij en slapen in een Pub.
het is 200 km van Perth vandaan en heel hard werken.
Je werkt per tree bomen en krijgt per tree 3 dollar.
We hebben gehoord dat de meeste mensen 60 tot 90 of meer tree's doen per dag dus dat is een hoop geld wat je ermee verdiend,alleen dat ligt er hellemaal aan hoe hard je werkt,want als je weinig bomen plant verdien je natuurlijk ook weinig dus dat word bikkellen voor ons geld.
We moeten om 5.30 in de ochtend starten en eindigen om 5.30 savonds.
Het is ook veel in de regen werken en het is hier nu koud maar,dit werk is alleen voor 2 weken en als het goed is staat er daarna een andere baan voor ons klaar.
We kunnen als het goed is dus nu ook 2 weken niet op onze site kijken en kijken er weer op als we terug in Perth zijn.
Dan schrijven we het verhaal ook weer verder,want er is nog zoveel wat we jullie willen vertellen,alleen heb even geduld want dit verhaal koste al heel veel tijd om er op te zetten,het kan niet allemaal in een keer.
kisses ben and kim
sorry dat het zolang heeft geduurd maar we hebben weer een hoop beleefd.
We waren in het vorige verhaal in Kununnura.
We zijn na Kununnura verder gereden naar Winjana gorge dat is een nationalpark.
Bij het begin van de weg stond aangegeven dat elke auto daar kon komen,dus wij op weg naar het nationalpark wat nog 150 km was op alleen onvergarde weg.
Wij rijden en rijden en dachten naar 5 min,wat doen we rijden we verder of gaan we terug want het was echt off road en niet echt voor elke auto.
Maarja we hadden besloten om verder te rijden na 80 km kwamen we aan bij Tunnel creek dat is een grot.
We hadden niet zo heel veel tijd meer om de tunnel in te gaan want het begon ook al bijna donker te worden en we moesten nog een heel stuk om bij het nationalpark aan te komen.
De grot was verder erg mooi,en er was veel water in de grot,maar het gene was dat we erdoor heen moesten en we wisten dat daar krokodillen zwommen,maar gelukkig de zoetwaterkrokodillen die zijn niet zo gevaarlijk,die zijn te klein om ons op te eten.
Na de grot zijn we verder gereden en hebben we een jump gemaakt met de auto en door een aantal riviertjes moeten rijden,het was achteraf echt niet te doen met onze auto maarja na een lange tijd waren we eindelijk aangekomen in het nationalpark.
De volgende dag we hadden een mooie wandeling gemaakt door het nationalpark en het was zeker de moeite waard.
We hebben de zoetwaterkrokodillen gezien van heel dicht bij we raakten ze nog net niet aan,was erg cool.
Na het nationalpark zijn we doorgereden naar Derby een heel schatig plaatsje.
We zijn daar naar een Boab tree geweest waar vroeger mensen gevangen werden gehouden in een boom(onwaarscheinelijk)maar toch echt waar.
Nadat we daar 2 nachten hadden geslapen zijn we doorgereden naar Broome een grotere stad Joepie!!
Broome is een stad waar alle backpackers gaan werken,behalve wij want we hadden het geld nog niet nodig we hebben nog genoeg.
Na een paar dagen in Broome zijn geweest zijn we doorgereden naar Port Hedland wat ook een groote stad is alleen echt de saaiste stad wat we tot nu gezien hebben.
Er is hellemaal niks dus zijn we snel verder gereden op weg naar het Nationalpark Karajini.
Dat moest het mooiste nationalpark zijn van Australie.
We moesten alleen nog ergens onderweg voor het nationalpark slapen omdat het al laat was.
We zijn toen bij een camping gaan slapen wat ook off road lag waar heel oude mensen werkte en wat echt een boeren camping was(echt super schattig),we mochten daar ook zelf weten waar je wou gaan staan en het was super goedkoop.
Wat ook het leuke van die camping was dat er een red rock in de buurt was wat zeker de moeite waard moest zijn om naar toe te gaan,omdat er ook aborigenals tkeningen op stonden.
We wouden weg rijden en toen wou de motor niet meer starten.
Oke en nu we hebben na een lange tijd het probleem gevonden en gingen met 2 oudere mensen die we ontmoet hadden op weg naar de red rock.
De mensen waar we mee gingen hadden 4wd dus stel onze auto komt vast te zitten in het zand kunnen we eruit getrokken worden.
Opweg zagen we een bosbrand,wat alleen het enge was dat we er vlak langs moesten(wat ik Kim best eng vond want op een gegeven moment stonden we bijna vast met de auto in het zand naast het vuur)maar gelukkig heeft ben een slipcursus gehad een weet daar prima mee om te gaan.
Eenmaal aangekomen bij de rock het was echt schitterend.
We zijn er op geklommen en het was zo mooi het leek wel de leeuwenkoning.
Zo mooie vallei en dan dat vuur in de verte was echt te mooi voor woorden.
De aboriganls tekeningen waren ook erg bijzonder om te zien.
We wisten alleen dat we natuurlijk nog terug moesten naar da camping en wat richting het vuur was,wat al weer hellemaal uitgebrijd was.(we waren wel blij dat we met die 2 oudere mensen waren)
De terug weg hebben we nog een tijd moeten wachten tot de brand een beetje gedoofd was,want we konen er niet doorheen natuurlijk.
Wat alleen ook minder was,was dat onze auto oververhit raakte,en dat kon niets goeds betekenen.
eenmaal terug op de camping,hoorde dat iedereen zich zo'n zorgen aan het maken was(het zag er ook zo eng uit vanaf de camping,het vuur)en als we terug keken dachten we ook echt zijn we daar doorheen gegaan(wel een gave herinnering!)
De volgende ochtend onze auto wou niet meer starten.
Gelukkig helpt iedereen je hier dat is zo leuk.
We hebben vanalles geprobeerd en kwamen er na een tijd achter dat onze waterpomp gebroken was.
Dus ja en nu,we waren daar in het middle of no were maar gelukkig was er iemand op de camping die terug ging naar een grootte stad en ons kon slepen.
We hebben alles ingepakt en zijn terug gesleept naar een grootte stad,en je raad het niet maar dat was die saaie stad Port Hedlend.
We wouden onze auto gelijk laten repareren,maar dat kon niet,want het was een feest dag daar en alles was die dag gesloten.
We zijn de volgende dag er naar toe gegaan en hebben gevraagd wat het ging kosten, en het zou zo rond de 500 dollar gaan kosten (300 euro)en we mosten dan nog 4 dagen wachten in deze stad tot de auto gemaakt kon worden.
We hebben op de camping waar we stond hele gezellige Duitsers ontmoet die ons overal naar toe brachten en op haalde,erg lief!!.
Wat ook wel komisch is dat we een nacht lagen te slapen en er bij kim een piercing in haar oor is gevallen, die op een of ander manier gebroken was.
We moesten de volgende ochtend gelijk naar de dokter om hem eruit te halen maar we hadden natuurlijk geen auto,en die Duitsers waren aan het werk dus die konden we ook niet bellen.
We zijn naar de camping meneer gegaan en die heeft ons gebracht naar de doktor.
Eenmaal bij de dokter zij de doktor,hoe doe je dat nou weer? eh geen idee het is snachts in me oor gevallen.
Gelukkig zat hij niet zo heel diep en was hij er naar 10 min. proeten uit.
Deze dag,we konden onze auto eindelijk laten repareren,dezelfde dag konden we hem nog ophalen,en kregen we te horen dat er og meer problemen met de auto waren maar dat we het nog we zouden redden tot perth.
De reden is dat we het in Perth moeten maken omdat het in deze stad heeeel duur is om te laten maken.
Jammer genoeg moet ik me verhaal nu even eindigen en de rest,wat nog heel veel is later verder vertellen
Een ding onze auto heeft nog heel veel problemen gehad en we hebben een nieuwe auto moeten kopen en onze auto voor 600 dollar moeten verkopen.
Er waren zoveel problemen dat zou veel mee geld kosten om het te laten maken,dus konden we beter een nieuwe kopen.
Hopelijk is deze beter!!
Verder moeten we nu gaan werken door al de problemen van de auto wat heel veel geld heeft gekost.
We gaan bomen planten op een boerderij en slapen in een Pub.
het is 200 km van Perth vandaan en heel hard werken.
Je werkt per tree bomen en krijgt per tree 3 dollar.
We hebben gehoord dat de meeste mensen 60 tot 90 of meer tree's doen per dag dus dat is een hoop geld wat je ermee verdiend,alleen dat ligt er hellemaal aan hoe hard je werkt,want als je weinig bomen plant verdien je natuurlijk ook weinig dus dat word bikkellen voor ons geld.
We moeten om 5.30 in de ochtend starten en eindigen om 5.30 savonds.
Het is ook veel in de regen werken en het is hier nu koud maar,dit werk is alleen voor 2 weken en als het goed is staat er daarna een andere baan voor ons klaar.
We kunnen als het goed is dus nu ook 2 weken niet op onze site kijken en kijken er weer op als we terug in Perth zijn.
Dan schrijven we het verhaal ook weer verder,want er is nog zoveel wat we jullie willen vertellen,alleen heb even geduld want dit verhaal koste al heel veel tijd om er op te zetten,het kan niet allemaal in een keer.
kisses ben and kim
-
27 Juni 2008 - 08:06
Wilminkies:
Hoi kim en Ben
Wouw wat een verhaal, ik kan me voorstellen dat jullie niet alles kunnen vertellen in een keer. Jullie maken meer mee dan sommige mensen in een heel leven. Tja en nu moet er gewerkt worden, maar ook dat zal wel een hele belevenis worden. Het is echt heel leuk om jullie te kunnen volgen via de mail. Nou we verheugen ons op het volgende bericht geniet en werk het luie zweet ermaar uit. veel liefs van ons allen. -
27 Juni 2008 - 09:00
Stephanie:
Nou jongens leuk weer wat te horen van jullie en het is nog een lang verhaal ook!
hier is niet echt zo heel veel gebeurt alleen dat nederland niet door is gegaan met voetbal maar dat zullen jullie wel al gehoord hebben!
jammer van die auto joh! veel geld aan moeten besteden hoop dat jullie nu wel weer een goede hebben!
nou succes met het harde werken vind het knap dat jullie dat zo maar ff doen van 5.30 tot 5.30!
Ben trots op jullie (lijk wel een oud wijf!)
nou ik mis jullie en wacht met smart weer tot jullie thuis zijn gaan we weer bowlen en lekker eten!
xxxxx van mij -
27 Juni 2008 - 18:42
Opa En Oma G.:
Lieve Kim en Benjamin.
Wat fijn dat jullie wat van je laat horen. We horen het wel van Ingrid maar het is leuker iets van jullie zelf te horen. En wat een verhaal zeg, jullie maken wel veel mee,ook een toestand met die auto, hebben jullie nu een goede auto?. Wat fijn dat jullie werk gevonden hebben maar het is wel hard werken. Kunnen jullie niet als kapper beginnen? En hoe is het weer? Begint het
nu winter te worden bij jullie? Lieve Kim en Benjamin het allerbeste en blijf vooral gezond. Veel liefs van ons. Dikke kus. -
28 Juni 2008 - 22:20
Margreeth:
Hallo daar, avonturiers. Allemachtig, ik kom net van onder m'n bureau vandaan, ik was van verbazing onderuit gegaan.
Toe maar.....kapotte auto's, krokodillen, onherbergzame grotten, piercings die spontaan de gehoorgang binnen springen, nieuwe auto door bosbranden rijden, bomen planten. Zeg dan maar eens dat jullie géén avonturen beleven. 't Is net of ik een (apannend) avonturenboek lees.
Jullie maken er in ieder geval het beste van en komen telkens met goeie oplossingen!
M'n complimenten hoor en.....ik kijk uit naar het volgende (avonturen)verhaal.
Onderwijl wens ik jullie sterkte met het bomen planten, 't lijkt me een zware klus, maar jullie zullen 't zeker wel weer te boven komen.
Een hartelijke groet uit een zomers en zonnig den Haag.
-
29 Juni 2008 - 09:14
Wim:
Nou Spannend hoor al die verhalen daar in het verre Australie.
Wees blij met die aardige backpackers dat ze allemaal zo behulpzaam zijn. Denken jullie wel aan de poen, dat je tijdig goed werkt zoekt. ( Bomen planten is goed voor de spierballen, weet je ook wat echt werken is.
Gaat het ook nog steeds goed met jullie samen,geen ruzie of te lang samen, we verwachten dit niet, maar je weet maar nooit.
Komen jullie nog terug of blijven jullie in Australie wonen.
Wij zijn net terug van een wandelvakantie in Zwitserland, prachtig land, en we hebben ontzettend veel geklommen, en prachtig weer gehad, nu weer lekker werken. -
29 Juni 2008 - 16:59
Es En Bram:
Lieve Ben en Kim, Heftige verhalen! Ben erg onder de indruk van jullie avonturen! Jammer dat de auto het begeven heeft.. Succes met het werken, en ik hou jullie in de gaten. Liefs Es en Bram -
30 Juni 2008 - 06:55
Stiene Bezuijen:
Lieve schatjes,
Jullie zijn echte avonturiers en doen het geweldig. Wat maken jullie veel mee! Wat fijn om te lezen dat jullie zoveel zien en overal een oplossing vindt om weer verder te komen. Geniet maar veel samen en verdien maar veel geld.Bomen planten kan leuk zijn maar het lijkt me wel behoorlijk zwaar.
Hoe is het met het goud delven en cowboy story!
Take care en veel liefs,
Freek en Stiene
-
02 Juli 2008 - 04:59
Minke:
Hi poepies!
Jeetje wat een verhaal zeg. Leuke auto!?!#@% :-(
Toch zag ie er wel heel mooi uit altijd :-)
Hoe was het werken? wel zwaar zeker?
Marc en ik zijn opgesplits nu! niet heel makkelijk, maar goed. Ik zit nu in sydney en werk in een nederlandse snackbar haha! Ik woon in een appartement midden in het centrum, heel chil. In august zit ik weer in Melbourne om daar een maand te werken.
Einde komt nu wel langzaam inzicht van mijn trip :-(
Wat zijn jullie reisplannen verder? welke kant gaan jullie op na perth?
Nou hoop dat alles goed gaat!
Liefs minke -
10 Juli 2008 - 17:23
Tineke En Henk:
Hallo Kim en Bejamin,Het is weer een beleving daar bij jullie.Het is goed dat je zoveel mogelijk opschrijft kun je allles nog eens rustig terug lezen.Hopelijk is het gelukt met de auto en komen jullie met de centjes uit. Anders moet er nog meer gewerkt worden. Leuk dat jullie ook van die leuke mensen ontmoeten gezellig.In Baarn gaat alles goed zover ik weet HG Tineke en Henk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
